domingo, 20 de enero de 2008

DOMINGO 20 DE ENERO.

Creo que me estoy volviendo loca. Sí, eso creo. Debe ser que ahora tengo más tiempo para pensar..en los trayectos en tranvia( ese tranvia que amo tanto, porque paso más tiempo en él que en mi casa con los viajecitos a Tarongers que curiosamente ese trayecto hecho en coche es de un cuarto de hora.¿?)o porque ya no trabajo tantas horas..o porque mi carrera me conciencia cada día más de mi realidad social...o por las experiencias vividas....pero bueno, el caso es que me estoy volviendo loca. O yo, o toda la sociedad.Vivimos absortos en nuestra vida, y es que menudos ciudadanos estamos hechos. No sé si es debido a nuestra inmadurez política (la democracia, por desgracia, es muy joven en este país, todo gracias a Franco, no sé si notais mi ironía)o por que, directamente, somos gilipollas.Yo creo, humildemente, que es una mezcla de los dos.Ésta sociedad civil de la que formamos parte vive totalmente alienada politicamente...no sé si es porque les cuesta decantarse por la ideología (hay tantas...)o porque les importan poco (o nada) los temas sociales.Estamos tan individualizados..sólo hay interés por uno mismo, y desaprovechamos las oportunidades que nos puede brindar la democracia.Hemos de recordar que n0 somos sujetos pasivos, debemos estar activos en nuestra vida, tener una conciencia, un sentido critico, saber ver más allá de las noticias o informacion que nos dan(informacion ademas en manos de las grandes multinacionales, 5 para ser exactos, que nos informan solo de lo que ellas kieren..)reclamar nuestros derechos, nuestras libertades...Pero no, querido amigo, la gente vive metida en su burbuja, dormida, quieta.La lucha por nuestros derechos parece ser una utopía, algo dificil de cnseguir..Hay un texto mui bueno de Joan Fuster(Diccionari per a ociosos) que me encanta desde hace años, y kiza refleje lo que digo, i si no, da igual, lo pongo porke m gusta y porke el blog es mio.Dice asi:"No ens veiem viure, ficats com estem en la nostra vida, ocupats a viure-la; habitualment no ens cal formular en pensament, en mots, ni en cap forma de lucidesa, tot allò que bull com a sentiment o com a sensació en el nostre cos mortal;sovint, ni arribem a sentir-nos sentir"

No hay comentarios: